dag 2
Een wandeling door de stad betekent hier : drukte van jewelste, massa's volk, kabaal, chaotisch, hectisch...
Kraampjes met TV antennes, gsm's, frigo's, kookpotten, matrassen, fruit, eten, fluitketels,horloges, gsm-herstellers, enz. enz.
Tussendoor rijden auto's, moto's, taxi's ,taxi-brousses, zonder één enkel verkeerslicht, zebrapad, verkeersbord, of iets dat erop lijkt. Daartussen lopen er dan nog mensen rond met matrassen,terwijl camionettes (heel oude), zich maar parkeren waar ze het denken.
Je moet je daardoor maar een weg proberen te banen, en zien dat je ondertussen niet omvergereden wordt. We waren hiertussen dan ook op zoek naar een USB-kabeltje voor mijn Olympus fototoestelletje. Het kleine ding dat je gemakkelijk kan wegstoppen. Best in een zak met een rits dan nog...Een veilig gevoel heb je hier dan ook niet....
Kabeltjes genoeg gezien, maar niet het gepaste....
En overal wordt je aangeklampt voor geld. Ze willen je met alles helpen, maar niet voor niets ...
Ik denk dat we dit gewoon zullen moeten worden, want dit zal gans onze reis gebeuren..
En plots gebeurde het : een jonge kerel kwam naar me toegerend (heb hem niet zien aankomen in die massa volk) , en rukte aan mijn halskettingen.... Ik had geluk, hij had ze niet kunnen afrukken... Voelde ze wel in mijn nek snijden, maar ze bleven heel. Geert die dit zag, kon geen woord uitbrengen. Het ging allemaal zo snel. Ik heb geroepen... en plots verdween de jongeman in de menigte... Geert had voordien reeds gezegd dat ik in het midden moest lopen...Tussen Piet en hem... Op dat moment liep ik wel achteraan...Wie denkt nu dat zoiets kan gebeuren in klaarlichte dag? Nadien ben ik wel mooi tussen mijn 2 bodyguards blijven lopen...
Even verder : halskettingen af, armband en horloge ook maar weggeborgen...
Het zal jullie duidelijk zijn waarom ik vandaag geen foto's kan plaatsen. Heb er enkele kunnen nemen , veraf van de drukte, maar die staan op het Olympusje... zonder kabel voor laptop.
We hebben toch zo een 3 uur rondgewandeld daar. Af en toe zag je wel wat security rondlopen, meestal in de buurt van een bank... Maar wat kunnen die enkele mensen doen ?
En... de job van de dag : politieagent zijn in Tana ... Ocharme.. 1 mannetje die daar staat te fluiten (op een kruispunt waar 4 à 5 wegen tesamen komen), voor gek... niemand die hierop reageert... Al een geluk dat hij niet omvergereden is....
Een afspraak met onze gids/ chauffeur Mamy, gaf ons een goed gevoel. Mamy, wat zoveel betekent als sucré in het Frans. Ik vond Mamy wel een zeker knuffelgehalte hebben. Vandaar dat ik hem de volgende dagen , suikerbeertje ga noemen...
De 4 x 4 wagen die ons de volgende dagen naar onze geplande bestemmingen zal brengen, ziet er goed uit. Hopelijk heb ik het met deze beide gedachten bij het rechte eind..
Nadien de ganse dag relaxed in het hotel gebleven.
Morgen om 8 uur afspraak met Mamy
Vertrek van Tana naar Antsirabe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten