De weg naar de vulkaan Hekla

Zoals ik gisteren al zei hadden we een tocht gepland naar de Hekla. Maar we wisten van op voorhand eigenlijk dat we hiervoor niet de geschikte auto hadden. We dachten, we zien wel tot hoever we kunnen rijden, en ondertussen genieten we wel van de mooie natuur die er onderweg toch te zien is.
Op de bergpas voor Sellfoss was het toch al goed besneeuwd. maar je weet nooit hoe het er zal uitzien , eens je verder rijdt.
De hoofdbaan verlaten, en dan via 2derangswegen, deels asfalt, deels verharde weg vol putten, modderden we verder aan.  Ook geregeld schapenroosters, die het rijden bemoeilijkte.
Ondertussen genoten we wel, we kwamen turfhuisjes tegen, en af en toe een boerderij.
Eén enkele mobilhome kwamen we tegen . En één terreinwagen, die ons dringend voorbij wou. Hans zette zich wijselijk langs de kant, zodat  die voorbij kon, en wij rustig konden verder schokken.
We waren in de buurt van de Hekla. Maar er lag zoveel sneeuw op de berg, dat zelfs met een terreinwagen, deze niet dicht te benaderen viel. En dan nog dat wandelpad van enkele uren ??? Neen...
Het was ondertussen toch al een stuk in de namiddag.. We maakten van de gelegenheid gebruik om een echte Ijslandse boerderij te bezoeken.  400 schapen, 8 paarden, 4 koeien en 2 schaaphonden.

We werden er hartelijk ontvangen. We vonden het enorm interessant, hoe deze mensen zich hier konden handhaven. Enkele jaren terug hadden ze nog een bron in de buurt voor drinkbaar water. Maar door een lichte aardbeving, is de bron nu dood. Een warmwaterbron is er ook niet in de buurt. Voor verwarming moeten ze electriciteit gebruiken. Want hout is héél schaars in Ijsland. Is altijd al een land geweest met weinig bomen. Met al die lavavelden is dit ook niet meer dan logisch.
We vroegen ons af, op welke manier ze hier zo konden leven, met die Hekla in de buurt. Die is trouwens nog altijd actief. En de Eyafjallajokull, jullie allemaal nog bekend van de vulkaanas tot in Europa,ligt hier ook vlak in de buurt.  Wist je , dat je bij aanvang van de wandeling op de Hekla verplicht bent om je gsm mee te nemen???   Zo kan men je verwittigen, bij een minste teken van seismologische activiteit daar....Dan is het van : allen direct weg daar, !!!!
We vonden het een héél interessante dag, en keerden tevreden terug naar ons huisje in Reykjavik, en mijn vriendje Elter .

De foto's zal ik plaatsen, als we terug thuis zijn.
Morgenvroeg richting luchthaven ...
Paavo, Harpa, Dina.... We komen er aan !!!!

Bleu Lagoon en rondrit langs Grindavik-Hafnir-Sandgerol-Kevlavik

Als je naar Ijsland komt, moet je tenminste toch 1 maal de Bleu Lagoon bezocht hebben!
Het is een unieke ervaring....

De Bláa Lónid (ijslands) is een meer in een lavaveld. Het warme water komt uit 1800 meter diepe bronnen en heeft op dat moment een temperatuur van 70° C. Via de Svartsengi-warmwater centrale, wordt het water dat extreem zout is (12,5 %), gebruikt om 'gewoon' water te verwarmen.
Een natuurlijk mengsel van mineralen, blauwwier en sillicium/kiezel vormt op de bodem van het meer een witte afzetting en geeft het water de typische melkachtig-lichtblauwe kleur. (vandaar ook de naam bleu lagoon)
Aan het water en de witte klei wordt een heilzame werking toegeschreven. Voor  Psoriasis patienten, maar ook wie niets mankeert, is het hier zeer aangenaam baden en zwemmen...

We genieten ervan...

Tussen de lavastenen naar de ingang 

Nadien maken we  een ommetje via Grindavik,Hafnir, Sandgerol, Keflavik, en zo terug naar Reykjavik.
Kleine vissershaventjes, waar heel weinig mensen wonen. Maar toch eens interessant om dit rondje te doen.

Op een heuvel, aan de zijkant van Reykjavik, bezoeken we even het Perlan. 6 enorme watertanks waarop een hoge glazen koepel is gebouwd. Hier bevindt zich op de verschillende verdiepen, museum, vergaderzalen, tijdelijke tentoonstellingen, feestzaal en bovenaan een restaurant . Dit laatste draait om de 2 uur volledig rond. Van hieruit boven heb je een mooi uitzicht over reykjavik en over de zee.

Tot slot nog even Reykjavik centrum  binnen. Ik had nog graag enkele foto's genomen van de eenden en zwaantjes rond het meertje aan het stadhuis. Ik herinnerde me dit nog van 5 jaar geleden. Ook van de mooie gekleurde huizen errond.
Piet en Hans waren ondertussen al naar ons favoriete cafeetje, waar we nadien toch nog een stevige hap wilden eten.

stadhuis

Het was in feite voorzien dat we tijdens onze 6-daagse hier in Ijsland ,een dagje Westmaneilanden gingen doen. Het eiland waar zoveel papegaaiduikers komen broeden.
Het grote probleem : er is een nieuwe haven gebouwd op het eiland. De nieuwe ferryboot, gezien de crisis, is er nog steeds niet. Bij hoge golven, heeft de oude ferryboot last om binnen te varen, en dus vaart hij enkel van het eiland naar het vasteland 's morgens vroeg, en tegen de middag vaart hij terug. Dit is enkel  practisch voor de eilandbewoners zelf... Spijtig...

We maken morgen in de plaats een uitstap richting vulkaan Hekla.  Het is aangewezen om hier met een terreinwagen naartoe te rijden. Vanaf een bepaald punt is het dan nog enkele uren stappen vooraleer je aan de rand van de vulkaan bent.
We zien wel hoever we geraken... Het zal ook beetje afhangen van het weer. Hoe dieper het binnenland in, hoe hardere vriestemperaturen... Het zicht op de Hekla is niet altijd een garantie. Dikwijls ligt de top in de wolken, maar we gaan de uitdaging aan...

De route van de Golden Circle

The Golden Circle is de benaming die een groot excursiebedrijf aan deze tour geeft.
Wij hebben hetzelfde gedaan, maar dan met de eigen wagen.
Onze eerste stop was aan het Pingvallavatn. Het grootste  meer van Ijslands, die veel forel geeft en murta (een vis die alleen hier voorkomt). Op dat moment was het slecht zicht, vanaf dit punt, was niet veel te zien van het meer. We rijden door naar Thingvellir.

.
Thingvellir :
Hier werd het eerste ijslandse parlement in openlucht gehouden : het Althing.(jaar 930). Dit vanwege de uitstekende akoestiek die men verkreeg door de kloof Almannagja die hier is . Deze kloof  is het directe gevolg van het langzaam uiteendrijven van de tectonische platen. Hier is de geologische grens tussen het Noord-Amerikaanse en het Europese continent. Onderzoeken tonen aan dat beide continenten 1 à 2 cm per jaar uit elkaar drijven en de verzakking 0,5 cm is. Men kan hier dan ook mooi de breukvlakken opmerken.

De kloof

Breuklijn

Zie die kleine rotsblok boven....

Na een fikse wandeling, langs de breukvlakken en de rivier de Oxara , keren we terug naar de auto, en zetten onze weg verder naar Geysir...De weg is niet altijd even goed bereidbaar, en de breedte  van de weg is soms enkel te schatten door de gele paaltjes langs de weg. Deze paaltjes zijn, zeker bij hevige sneeuw, het enige merkteken om de juiste richting van de weg aan te geven.

Zo zie je er hier veel, voor moeilijk te berijden wegen, waar wij niet mogen rijden met onze gewone persoonswagen

Geysir is het gekendste geothermisch gebied van Ijsland . hier vindt men hete bronnen, bubbelende poelen, de nog spuitende geiser Strokkur ,  en de oude, dode, Geysir.

Strokkur

Hierna zetten we onze weg verder naar Gullfoss  , één van de mooiste watervallen van Ijsland.
Het water valt in twee trappen ruim 32 meter naar beneden..

Ondertussen vroor het zo'n  7° onder nul, maar de ijzige wind bleef achterwege...

Hihi, scheve muts, maar wel warm...

Het volgende filmke, ik weet het, is van slechte kwaliteit, maar je hoort wel het water naar beneden vallen van de waterval. Mijn geheugenkaartje van mijn videocamera was vol, en ik heb dit moeten filmen met mijn gewoon fototoestel. De kleuren zijn afschuwelijk, maar kom...

Na een poosje dit adembenemende spectakel aanschouwd te hebben, keerden we terug naar onze auto.
Onderweg naar Selfoss, komen we op de uitgestrekte vlakten, honderden Ijslandse paardjes tegen. Deze lieve diertjes zijn helemaal niet mensenschuw, maar worden hier gebruikt om tochten mee te maken, maar worden ook gehouden, enkel als gezelschapsdier.

Schatjes...

 Selfoss, waar we een lekkere kom soep gingen drinken, en van hier terugkeren naar Reykjavik.
Onderweg passeerden we Hveragerdi, gekend om zijn glastuinbouw. Gelegen in een geothermisch gebied, dus voorzien van overvloedige geothermische warmte , kan men hier zowel bloemen, tomaten, komkommers kweken. Zelfs bananen kan men hier vinden!

Hveragerdi : 

We sluiten onze dagtocht af in hetzelfde gezellige caféetje van gisteren in Reykjavik centrum, met een warme kop koffie...