Als je naar Ijsland komt, moet je tenminste toch 1 maal de Bleu Lagoon bezocht hebben!
Het is een unieke ervaring....
De Bláa Lónid (ijslands) is een meer in een lavaveld. Het warme water komt uit 1800 meter diepe bronnen en heeft op dat moment een temperatuur van 70° C. Via de Svartsengi-warmwater centrale, wordt het water dat extreem zout is (12,5 %), gebruikt om 'gewoon' water te verwarmen.
Een natuurlijk mengsel van mineralen, blauwwier en sillicium/kiezel vormt op de bodem van het meer een witte afzetting en geeft het water de typische melkachtig-lichtblauwe kleur. (vandaar ook de naam bleu lagoon)
Aan het water en de witte klei wordt een heilzame werking toegeschreven. Voor Psoriasis patienten, maar ook wie niets mankeert, is het hier zeer aangenaam baden en zwemmen...
We genieten ervan...
Tussen de lavastenen naar de ingang |
Nadien maken we een ommetje via Grindavik,Hafnir, Sandgerol, Keflavik, en zo terug naar Reykjavik.
Kleine vissershaventjes, waar heel weinig mensen wonen. Maar toch eens interessant om dit rondje te doen.
Op een heuvel, aan de zijkant van Reykjavik, bezoeken we even het Perlan. 6 enorme watertanks waarop een hoge glazen koepel is gebouwd. Hier bevindt zich op de verschillende verdiepen, museum, vergaderzalen, tijdelijke tentoonstellingen, feestzaal en bovenaan een restaurant . Dit laatste draait om de 2 uur volledig rond. Van hieruit boven heb je een mooi uitzicht over reykjavik en over de zee.
Tot slot nog even Reykjavik centrum binnen. Ik had nog graag enkele foto's genomen van de eenden en zwaantjes rond het meertje aan het stadhuis. Ik herinnerde me dit nog van 5 jaar geleden. Ook van de mooie gekleurde huizen errond.
Piet en Hans waren ondertussen al naar ons favoriete cafeetje, waar we nadien toch nog een stevige hap wilden eten.
stadhuis |
Het grote probleem : er is een nieuwe haven gebouwd op het eiland. De nieuwe ferryboot, gezien de crisis, is er nog steeds niet. Bij hoge golven, heeft de oude ferryboot last om binnen te varen, en dus vaart hij enkel van het eiland naar het vasteland 's morgens vroeg, en tegen de middag vaart hij terug. Dit is enkel practisch voor de eilandbewoners zelf... Spijtig...
We maken morgen in de plaats een uitstap richting vulkaan Hekla. Het is aangewezen om hier met een terreinwagen naartoe te rijden. Vanaf een bepaald punt is het dan nog enkele uren stappen vooraleer je aan de rand van de vulkaan bent.
We zien wel hoever we geraken... Het zal ook beetje afhangen van het weer. Hoe dieper het binnenland in, hoe hardere vriestemperaturen... Het zicht op de Hekla is niet altijd een garantie. Dikwijls ligt de top in de wolken, maar we gaan de uitdaging aan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten