Dag 18
zondag 11 mei
Om 6u30 vertrekken we, en pikken we gids Naina op.
Mamy zegt ons dat het zeker 4 uur rijden is tot waar de boot ligt.
We hebben misschien 5 km degelijke weg. Nadien wordt het slecht, tot slechter.
Ik weet niet hoeveel km we gedaan hebben. Maar flink dooreengeschud komen we aan op de plaats waar de prauw zou moeten liggen. We hebben 40 km verder moeten rijden dan eerst voorzien. Er is te weinig water in de rivier, en daarom vertrekken we iets verder stroomopwaarts. (40 km is ongeveer 2 uur op deze 'wegen')
Maar toen we aankwamen, stonden we met verbazing. Er was ons een 'prauw met motor' gereserveerd, maar daar lag een heuse rivierboot op ons te wachten ! We hadden voordien gelezen dat je van zo een boot met motor, niet teveel comfort mocht van voorstellen, noch verwachten...
Maar dit stemde ons toch direct vrolijk! Een 5 koppige bemanning stond ons op te wachten : de stuurman, de kokkin, en 3 jonge helpertjes .
Na nog wat drinken gekocht te hebben, stappen we met onze rugzak de boot op.
Het eten is al klaar, en we nemen een lekkere maaltijd. Nadien vertrekken we, onder belangstelling van de mensen van het dorp.
We genieten van het bevaren van de rivier. De stuurman roept 2 maal dat er een krokodil in de buurt is. Maar vooraleer we die kunnen localiseren hebben, is ze al in het water verdwenen...
Krokodillen zijn nogal schuw.Zeker bij het horen van de motor, glijden ze weg in het water.
Het is enkel in de maanden december en januari (tijdens het regenseizoen) , dat ze agressief kunnen zijn.
We maken rond 17 uur halt aan een zandplaat met steile wand en maken de boot met paaltjes in het zand vast. De loopplank wordt aan de wal gelegd. En ik ben weg, richting bos....De boot mag al bij al een serieuze positieve verrassing zijn, een toilet is NIET aanwezig....
De jongens zetten de tenten op , en wij gaan aan tafel, waar de aperitief wordt uitgeschonken..
We worden vergast op gezang in het Frans en in het Malgash .
Nadien nemen we onze maaltijd ,tesamen met Naina, die bij ons mee aan tafel zit, gedurende de ganse boottrip. Naina kan heerlijk vertellen over het leven in Madagascar, en over de rijke fauna en flora hier.
We luisteren aandachtig. Om 22 uur is het voor iedereen bedtijd. Voor mij is dit eigenlijk géén uur om al in bed te gaan. Maar hier is dat de gewoonte. Het is ook zo dat de bemanning moet slapen waar wij nu gegeten hebben. Je ziet dat ze moe zijn. Ze bouwen de eetruimte om tot hun slaapplaats.
Dus begeven we ons richting tent... Maar eerst nog even verderop... met zaklamp en wc papier....
Gelukkig is het bijna volle maan vannacht. Het kan hier anders akelig pikdonker zijn. En dan de geluiden van de dieren in de buurt....
zondag 11 mei
Om 6u30 vertrekken we, en pikken we gids Naina op.
Mamy zegt ons dat het zeker 4 uur rijden is tot waar de boot ligt.
We hebben misschien 5 km degelijke weg. Nadien wordt het slecht, tot slechter.
Ik weet niet hoeveel km we gedaan hebben. Maar flink dooreengeschud komen we aan op de plaats waar de prauw zou moeten liggen. We hebben 40 km verder moeten rijden dan eerst voorzien. Er is te weinig water in de rivier, en daarom vertrekken we iets verder stroomopwaarts. (40 km is ongeveer 2 uur op deze 'wegen')
Maar toen we aankwamen, stonden we met verbazing. Er was ons een 'prauw met motor' gereserveerd, maar daar lag een heuse rivierboot op ons te wachten ! We hadden voordien gelezen dat je van zo een boot met motor, niet teveel comfort mocht van voorstellen, noch verwachten...
Maar dit stemde ons toch direct vrolijk! Een 5 koppige bemanning stond ons op te wachten : de stuurman, de kokkin, en 3 jonge helpertjes .
Na nog wat drinken gekocht te hebben, stappen we met onze rugzak de boot op.
Het eten is al klaar, en we nemen een lekkere maaltijd. Nadien vertrekken we, onder belangstelling van de mensen van het dorp.
We genieten van het bevaren van de rivier. De stuurman roept 2 maal dat er een krokodil in de buurt is. Maar vooraleer we die kunnen localiseren hebben, is ze al in het water verdwenen...
Krokodillen zijn nogal schuw.Zeker bij het horen van de motor, glijden ze weg in het water.
Het is enkel in de maanden december en januari (tijdens het regenseizoen) , dat ze agressief kunnen zijn.
We maken rond 17 uur halt aan een zandplaat met steile wand en maken de boot met paaltjes in het zand vast. De loopplank wordt aan de wal gelegd. En ik ben weg, richting bos....De boot mag al bij al een serieuze positieve verrassing zijn, een toilet is NIET aanwezig....
De jongens zetten de tenten op , en wij gaan aan tafel, waar de aperitief wordt uitgeschonken..
We worden vergast op gezang in het Frans en in het Malgash .
Nadien nemen we onze maaltijd ,tesamen met Naina, die bij ons mee aan tafel zit, gedurende de ganse boottrip. Naina kan heerlijk vertellen over het leven in Madagascar, en over de rijke fauna en flora hier.
We luisteren aandachtig. Om 22 uur is het voor iedereen bedtijd. Voor mij is dit eigenlijk géén uur om al in bed te gaan. Maar hier is dat de gewoonte. Het is ook zo dat de bemanning moet slapen waar wij nu gegeten hebben. Je ziet dat ze moe zijn. Ze bouwen de eetruimte om tot hun slaapplaats.
Dus begeven we ons richting tent... Maar eerst nog even verderop... met zaklamp en wc papier....
Gelukkig is het bijna volle maan vannacht. Het kan hier anders akelig pikdonker zijn. En dan de geluiden van de dieren in de buurt....
 |
kampvuur |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten